Vanavond tijdens het tekenen dacht ik dit: jij leidt me iedere keer zo rechtstreeks naar “de bron” alsof het het meest eenvoudige is wat er bestaat. Door dit keer op keer te ervaren ben ik (weer) gaan durven vertrouwen op iets wat ik uit mijn kindertijd ken: het diepe geloof in de samenhang van dingen, en een soort zuiver “weten” en groot vertrouwen. Het is misschien cryptisch omschreven, ik weet ‘t even niet anders te verwoorden. Maar dit heeft me zó teruggebracht bij mijn kompas waardoor ik veel krachtiger in het leven kan staan.
Inzoomen op jezelf betekent tijd maken voor jezelf, tijd voor reflectie, op adem komen en energie opladen.